Shannon Romy Stegeman (24) is een bezige bij. Ze is niet alleen operatieassistent, maar ook leercoach van studenten. Bovendien maakt deel uit van een werkgroep die een nieuw registratiesysteem voor implantaten invoert. En recent verbouwde ze eigenhandig haar hele huis. (tekst: Femke van den Berg; foto: Ivonne Zijp)
Waarom ben je operatieassistent geworden?
‘Als kind was ik al een zorgzaam type. Het was voor mij heel logisch om, na de middelbare school, de mbo-opleiding tot verpleegkundige te gaan doen. Leuk, maar toen ik tijdens een stage in het Westfriesgasthuis meekeek op de OK, was ik verkocht! Wat me zo aansprak? Lastig te omschrijven. Ik denk de combinatie van zorg en techniek. En zeker ook de sfeer: professioneel en gezellig tegelijkertijd. Verder zag ik dat je op de OK echt teamwork levert: je doet het samen. Dat past bij mij.’
Hoe verliep je loopbaan, tot nu toe?
‘In 2017 solliciteerde ik bij het Spaarne Gasthuis naar een plek voor een opleiding tot operatieassistent. Het sollicitatiegesprek verliep heel soepel; diezelfde middag werd ik al gebeld dat ik was aangenomen. Het eerste jaar stond ik met name op de OK in Haarlem-Noord, waar we vooral laagcomplexe zorg verlenen. Daarna in Haarlem-Zuid en in Hoofddorp, waar ik kennismaakte met de hoogcomplexe zorg. In augustus 2020 behaalde ik mijn diploma. Sindsdien assisteer ik bij van alles: vaatoperaties, traumatologie, orthopedie, thoraxchirurgie.’
Hoe ziet een gemiddelde werkdag eruit?
‘Meestal stap ik om zes uur ’s ochtends in mijn auto. Veertig minuten later arriveer ik op mijn werk. Daar ontbijt ik, kleed ik mij om, leg de spullen klaar op de OK en bespreek met collega’s het dagprogramma: wie gaat wanneer de omloop doen, wie is instrumenterende? Dan starten we om 8.00 uur met de eerste operatie. Om 16.00 uur zit mijn dienst erop en rijd ik weer naar huis.
Het gebeurt ook regelmatig dat ik een bereikbaarheidsdienst of aanwezigheidsdienst heb in de avond. Of dat ik werk van 9.30 uur tot 18.00 uur. En ook in de weekenden sta ik soms ingeroosterd.
In totaal werk ik wekelijks 32 uur. Hoe die uren verdeeld zijn, verschilt steeds. Mijn vriend en ik hebben tegenwoordig een gedeelde agenda, zodat hij beter zicht heeft op wanneer ik wel of niet vrij ben.’
Je bent ook leercoach. Wat houdt dat in?
‘Dat ik een vast aanspreekpunt ben voor de studenten en hun voortgang beoordeel. Erg leuk om te doen. Af en toe geef ik ook lessen aan studenten, over ingrepen waarmee ze op dat moment gaan beginnen. Dat ligt me wel. Misschien dat ik in de toekomst nog wel een lerarenopleiding wil doen. Maar wel in combinatie met het werken op de OK, want daar wil ik voorlopig zeker niet mee stoppen!’
Je was genomineerd voor de Young Professional Award voor jouw eindscriptie. Waar ging deze over?
‘Mijn afstudeeronderzoek ging over het optimaliseren van de implantatenregistratie op de OK. Die registratie verloopt nu deels digitaal en deels op papier. In de hectiek van alledag gaat er soms wat mis bij het registreren, waardoor een implantaat – denk bijvoorbeeld aan een schroef, plaat, ringetje - bijvoorbeeld niet tijdig wordt bijbesteld. Dit komt onder andere door de vele wisselingen van collega’s, de verschillende soorten implantaten en het gebrek aan inzichtelijkheid van de voorraad.
Ik vroeg me af of de registratie anders kan. Uit een enquête die ik heb gehouden onder collega’s, bleek dat 85 procent een voorkeur heeft voor een volledig digitaal systeem. Vervolgens heb ik in vier andere ziekenhuizen hun digitale systemen bekeken. Daarna heb ik een implementatieplan gemaakt voor het systeem van mijn voorkeur.’
Wat zijn de voordelen van dit systeem?
‘Ieder implantaat wordt gelabeld met een gele sticker en gescand op elk punt van de route op weg naar de OK: bij binnenkomst na bestellen, bij aankomt op de OK, zodra het in de kast wordt opgeborgen en bij gebruik. Na gebruik wordt het automatisch op de bestellijst geplaatst. Deze wordt dagelijks nagekeken en verzonden, zodat de voorraad altijd op peil is.’
Wat is er met jouw implementatieplan gebeurd?
‘Aanvankelijk niets, want het registratiesysteem is nogal prijzig. Bovendien begon vlak na de presentatie van mijn plan de Covid-pandemie, waardoor er andere prioriteiten waren. Maar onlangs vertelde mijn leidinggevende dat we dit systeem toch gaan invoeren. De Centrale Sterilisatie Afdeling gaat verbouwen en krijgt een nieuw Instrumenten Volg Systeem. Daarna zijn de OK’s aan de beurt; wij krijgen een digitaal Voorraad Volg Systeem. Ik zit in de werkgroep die de invoering hiervan begeleidt.’
Wat bracht de nominatie voor de Young Professional Award je verder nog?
‘Meer contact met de LVO! Ik heb aangegeven dat ik graag actiever wil worden in de vereniging. Binnenkort gaan we bespreken wat ik zou willen en kunnen betekenen. Verder vind ik het heel mooi dat ik nu geïnterviewd wordt voor Operationeel. De Award heb ik niet gewonnen, maar dit voelt ook als een prachtige prijs!’
Terwijl je aan je scriptie schreef, verbouwde je ook je huis?
‘Klopt. In 2020 kocht ik een huis, dat ik – samen met mijn vriend – grondig heb verbouwd. Tijdens de verbouwing merkte ik dat mijn technisch inzicht door mijn werk behoorlijk is ontwikkeld. De ervaring die ik op de OK heb opgedaan met boren en schroeven kwam ook goed van pas.’
Wat merk(te) je van de coronapandemie in jouw werk?
‘Best veel. We hadden al een tekort aan operatieassistenten en door de pandemie vielen er nog meer gaten in het rooster, doordat mensen ziek waren of in quarantaine moesten. Helaas moesten we hierdoor af en toe operaties afzeggen.
Zelf heb ik als verpleegkundige zes maanden de Covid-afdeling ondersteund. Aanvankelijk werkte ik daar vier dagen per week. Later werden dat wekelijks twee dagen, omdat ik de connectie met de OK anders te veel miste.’
Je zet je ook in voor de werving van nieuwe collega’s?
‘Ik heb inderdaad meegewerkt aan een interview en een YouTube-filmpje van de afdeling Recruitment, waarin ik vertel hoe leuk en afwisselend mijn werk is. Hopelijk helpt dat om bijvoorbeeld herintreders opnieuw enthousiast te maken voor het vak en voor ons ziekenhuis. Verder zit ik in de sollicitatiecommissie van de studenten.’
Wat vind je het interessantste/leukste aan je werk?
‘Ik vind veel onwijs interessant! Vooral darmchirurgie en bariatrische chirurgie spreken me aan. Het gaat altijd om complexe operaties, waarbij je veel kunt doen. De relatie met de chirurgen is bovendien heel goed: ik mag altijd meedenken.
Verder vind ik de sfeer op mijn werk bijzonder prettig. We zijn met zo’n negentig operatieassistenten en hebben het onderling heel gezellig. Mijn werk is mijn tweede thuis.’
Waar zie jij jezelf over tien jaar?
‘Oei, moeilijke vraag. Er is de laatste tijd al veel moois op mijn pad gekomen; meer dan ik had verwacht. Toch heb ik zeker de wens mij verder te ontwikkelen. Vroeg of laat zie ik me wel weer een opleiding doen. Welke? Dat weet ik nog niet helemaal. Misschien dus een lerarenopleiding. Maar ik zou me ook nog wel inhoudelijk verder willen ontwikkelen, bijvoorbeeld als Physician Assistant. Of misschien ga ik richting het management. Maar dat is voorlopig allemaal nog toekomstmuziek. Eerst wil ik graag meer ervaring opdoen. Op de OK, en ook in het leven.’